خیلی وقتها، ما آدمها چون دنبالِ منفعتِ بیشتر هستیم، و عجله داریم که رهِ صد ساله رو یک شبه بریم، همه‌ی جوانبِ مسائل رو در نظر نمی‌گیریم، و شتاب‌زده و با عجله عمل می‌کنیم.

اصلاً فکر نمی‌کنیم، و عواقب کار رو در نظر نمی‌گیریم. بدون فکر و مشورت، فقط دوست داریم زودتر کار رو انجام بدیم.

مثلاً به طرف میگن:

  •  این دختر خانم یا آقا پسر برای ازدواج به دردِ شما نمیخوره..
  •  یا این شغل و حرفه به دردِ شما نمیخوره..
  • یا این رشته‌ی دانشگاهی به دردِ شما نمیخوره..

ولی گوشش بدهکار نیست...

میخواد زودتر اون مطلوبِ مورد نظرش رو بدست بیاره.

همه‌ش هم دعا میکنه زودتر بهش برسه. به بقیّه هم میگه دعا کنید جور بشه. ولی بیچاره نمیدونه که داره برای بدبختیِ خودش دعا میکنه.

این همون حرفِ قرآنه:

وَ یَدْعُ اَلْإِنْسٰانُ بِالشَّرِّ دُعٰاءَهُ بِالْخَیْرِ وَ کٰانَ اَلْإِنْسٰانُ عَجُولاً

اسراء/۱۱

انسان همانگونه که برای رسیدن به نیکی‌ها دعا می‌کند و خوبی‌ها را می‌طلبد، بدی‌ها را نیز طلب می‌کند، و برای رسیدن به شرّ دعا می‌کند.

و انسان همیشه عَجول بوده است.

چه بسیار تصمیم‌گیریهای عجولانه، که یک عمر پشیمانی به دنبال داشته.

پیامبر اکرم (ص) فرمودند:

«اِنَّما أهلَکَ النّاسَ العَجَلَة»

بیشترین هلاکت و تباهی انسان از عجله است.

بحار، ج ۱۷، ص ۳۴۰.


بسیاری از دعاهای ما برامون ضرر داره، و هلاکت‌ و بدبختی به دنبالش داره، ولی خودمون خبر نداریم.

  • خدا رو شکر که بسیاری از دعاهای ما رو نمی‌شنوه و ترتیبِ اثر نمیده! و اِلّا وا مصیبتا!
  • خدا رو شکر که از بسیاری از دعاهای ما می‌گذره! "یَعفُو عَن کَثِیرِِ"!
  • خدا رو شکر که دعاهای ما رو اونطوری که خودش صلاح میدونه اجابت میکنه! اونطوری که حکمتش اقتضا میکنه! چون او عاشق بنده‌هاشه، و جز خیر و صلاح بنده‌هاش رو نمیخواد!

عزیزان دعا کردن شاید به ظاهر خیلی ساده و آسون باشه، امّا از جهتی یکی از سخت‌ترین و پیچیده‌ترین امور باطنی است.

چون شخص میخواد که به درگاهِ خدا بره، و ریز به ریز بگه چی میخواد و چی نمیخواد! و البته پایِ تمام خواسته‌هاش هم تا آخر بایسته.

دوست عزیز!!

مغزِ دعا، شنیدن است، نه گفتن.

آدم با دعا، به اون خدایِ مطلقِ لایتناهی وصل میشه، تا اراده‌‌ی خدا رو دریافت کنه، نه اینکه اراده‌ی خودش رو به خدا تحمیل کنه.

ما باید گیرنده باشیم...

  • دعا، دریافت و پذیرشِ حکمِ خدا، در رابطه با درخواستِ ماست.
  • ما با دعا دنبالِ اراده‌ی خدا هستیم. چون این اراده‌ی اوست که جاودانه است..
  • اراده‌ی اوست که خیر است، و مملوِ از فرزانگی است.

اگر بنده‌ای در این فضا و اینطوری دعا کنه، هر اتفاقی براش بیفته، پر از خیر و برکت هست.

هر ماجرایی براش پیش بیاد، به صلاحش هست.

هر داشتن و نداشتنی براش رشد و بالندگی است.

اصلاً چنین بنده‌ای، یک برنده‌ی واقعی است.