یک پرسش:
چرا گاهی کودکان خردسال به یکباره دچار لکنت زبان میشوند و لکنت برای آنها ماندگار میشود؟!
به قلم استاد محمدرضا صادقی سوادکوهی
🔹بر فرض این که با بررسی پزشکی و چکاب کامل توسط متخصصین نوزادان و اطفال و نیز مغز و أعصاب، مشکل خاصی از لحاظ جسمی و عصبی مشاهده نشده باشد،دو احتمال وجود دارد:
1- یا این که به این کودک توسط کسی ترس از چیزی یا اتفاقی القا شده است و او بخاطر ترسانده شدن و یا در معرض شوک و بحران روحی قرار گرفتن دچار این اختلال شده است.مثلا شاید برادربزرگتر یا کسی او را با خبر احتمالِ از دست دادن مادر یا پدر نگران کند و بترساند و یا با شوخی های بیجا و مترسک و برسرگذاشتن ماسک و...او را در شرایط بحرانی قرار داده است و حالا که لکنت گرفته اقرار نمیکند.
2- نکته ی مهمتر و نگران کنتده تر این است که شاید در آن منزل،أَجنه در رفت و آمد هستند و این طفل بخاطر صِغَر سن قابلیت رؤیت آنها را داشته و بخاطر اینکه آنها را می بیند،ترسیده و بخاطر ترس،دچار لکنت شده است.
این نکته را بدانیم که ما قادر به رؤیت أجنه نیستیم اما نوزادان و خردسالان،قادر به دیدن آنها می باشند،بهمین خاطر بوده که در قدیم،بالای سر نوزادان و خردسالان ،یک جلدقرآن کریم قرار می دادند تا أجنه به حرمت وجود قرآن و یا ترس از موکلین قرآن کریم،داخل آن أتاق نشوند که وحشت و فریاد کودک را سبب شود.
در این شرایط بهترین راهکار،پاکسازی فضای منزل از وجودأجنه با استفاده از دعاهای أبودجانه،أُمُّ الصِّبیان و نیز نوشتن دعای ترس و وحشت است.
نکته و هشداری دیگر
بیشترین علت گریه و وحشت و بیداری و جیغ کودکان پس از خواب و ناآرامی های شبانه نوزادان و خردسالان،پس از دل درد یا پیچش روده،رؤیت أجنه و مورد بازی قرار گرفته شدن آنها توسط أجنه می باشد.که برای حل این معضل،پاکسازی فضای منزل از وحود أجنه و نوشتن دعای ام الصبیان و ابودجانه و دعای رفع وحشت کودک و نگه داشتن یک یا چند پرنده در حیاط یا تراس منزل،ضروری است.