۱- اول از گناهان توبه کنید بعد دعا کنید.

۲- قبل از دعا و بیان حاجت، صدقه بدهید، هر چند کم باشد.

۳- برای دوستان خود دعا کنید، بعد برای خود دعا کنید.

۴- دل و زبانتان در هنگام دعا یکی باشد. اینگونه نباشد که زبان دعا می کند و دل غافل است. به اجابت دعایتان یقین داشته باشید.

۵- فقط در هنگام نیاز و گرفتاری دعا نکنید، بلکه در هنگام رفاه و آسایش هم دعا کنید.

۶- همراه با دعا عمل هم کنید. دعا کننده بی عمل، مانند تیراندازی است که کمانش زه ندارد.

۷- هیچ دعایی را کوچک مشمارید.

۸- قبل و بعد از دعا صلوات بفرستید. زیرا خدای متعال، کریم تر از آن است که قبل و بعد دعا را برآورده کند و دعای مابین آنها را برآورده نکند.

۹- در دعا الحاح و اصرار داشته باشید و هرگز از تاخیر در برآورده شدن حاجت خسته نشوید.

منابع:

۱- مهج الدعوات، صفحه۳۵۹
۲- چندکافی، ج۲، ص۴۷۷
۳- من لایحضره الفقیه، ج۲، ص۲۱۲
۴- کافی، ج۲ ، ص۴۷۳
۵- کافی، ج۲، ص۴۷۲
۶- تحف العقول، ص۱۱۱
۷- خصال صدوق، ج۱، ص۱۹۹
۸- نهج البلاغه، حکمت۳۶۱
۹- کافی، جلد۲،ص۴۷۵